Opublikowany tajny dokument BMI

Z przekazanego nam dokumentu Federalnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Budownictwa i Ojczyzny wynika, że gazeta departamentu KM4 BMI była dostępna od kilku dni. Dla Państwa informacji: KM4 zajmuje się ochroną infrastruktury krytycznej jako specjalnym podobszarem ochrony ludności. Wiąże się to z ochroną organizacji i obiektów o istotnym znaczeniu dla wspólnoty państwowej, których awaria lub uszkodzenie skutkowałoby trwałymi wąskimi gardłami w dostawach, znacznymi zakłóceniami bezpieczeństwa publicznego lub innymi dramatycznymi konsekwencjami.

Z listów przewodnich wynika również, że kilku ministrów wiedziało o tym dokumencie. Jednak zamiast zareagować, wydaje się, że autor został wczoraj “zwolniony”.

Mamy w posiadaniu wszystkie oryginalne listy z nazwiskami, ale nie będziemy ich publikować, dopóki sami tego nie zrobią, aby chronić zaangażowanych w to ludzi. Rezultat pracy będzie dostępny wkrótce:

Analiza wewnętrzna KM 4 pokazuje:

  •  poważne uchybienia w zarządzaniu kryzysowym
  •  Deficyty w ramach regulacyjnych w przypadku pandemii
  •  Kryzys koronny jest prawdopodobnie fałszywym alarmem

Proszę spojrzeć na pełne sprawozdanie, a Państwo również dowiecie się wreszcie, co nasz rząd wiedział przez wiele dni: zamknięcie było i jest przedwczesne, bezsensowne i doprowadziło do większej liczby zgonów niż Covid-19.

 

Wyciągi z raportu oryginalnego naprzeciwko:

W związku z tym można obawiać się, że środki rządowe w ramach kryzysu koronnego, które nagromadziły się już do dziś, zniszczyły potencjalną długość życia niemieckiej ludności, sięgającą nawet kilku milionów lat… Należy założyć, że w przypadku powrotu do poziomu dobrobytu z 2000 r. lub nawet 1980 r. należy założyć stratę co najmniej rzędu kilku milionów lat życia dla naszego społeczeństwa.

Analiza powyższych danych ujawnia:

  1. Sprawozdania były częściowo niekompletne.
  2. Kategorie sprawozdania zmieniały się kilkakrotnie, a niektóre z nich zostały uwzględnione ponownie wcześniej.
  3. Dane były częściowo sprzeczne (stagnacja rozwoju, spadek (!) całkowitej liczby zgonów, …).
  1. Dane zawarte w raportach sytuacyjnych nie były odpowiednie do oceny ryzyka stwarzanego przez koronaawirus (patrz pozostałe rozdziały niniejszego sprawozdania). W związku z tym nie można było ocenić rzeczywistego zagrożenia, jakie wirus stanowi dla ludności Niemiec.
  2. Międzynarodowe dane liczbowe zostały również uwzględnione w sprawozdaniach bez uwzględnienia specyficznego kontekstu krajowego, a dzięki temu, że zostały uwzględnione w sprawozdaniach jednostki kryzysowej, pośrednio wywarły presję do działania. Raporty były zawsze sporządzane na temat tych krajów, w których zaobserwowano spektakularne szczyty. Nie można było uzyskać z tego uogólnionego wglądu. Nie uwzględniono danych oczyszczających, choć były one również publicznie dostępne (np. https://swprs.org/covid-19-hinweis-ii/#latest).
  3. Wręcz przeciwnie: pomimo nadmiaru informacji na temat koronatotów, stało się jasne, jak małe jest zagrożenie zawsze porównywane z codziennym zagrożeniem dla zdrowia (np. falą grypy) (patrz rysunek porównawczy wydrukowany na niebiesko w dolnym rzędzie tabeli.
  4. Dodanie każdej osoby zmarłej, która została zainfekowana do danych dotyczących koronatonu doprowadziło (i nadal prowadzi) do zniekształcenia postrzegania zdarzenia zgonu i między innymi uniemożliwia przypisanie jej skutków szkód ubocznych. W ten sposób pozostały one statystycznie niewidoczne. – Przykład: Osoba, która nie należy do zagrożonej grupy i która nie zachorowała na Covid-19 pomimo infekcji, umiera, gdy jej planowa operacja serca nie może być wykonana ze względu na problemy z sercem, ponieważ klinika odwołała operację; osoba ta nie byłaby zaliczana do ofiar środków ochronnych, ale jako ofiara infekcji wirusowej. Ta wysoce problematyczna metoda liczenia i procedura dokumentowania zgonów wieńcowych, którą RKI przyznało już na początku marca 2020 r., do dziś prowadzi do fałszowania i manipulowania danymi, ponieważ maskuje ona skutki działań ochronnych i nadaje się do zapobiegania porównywaniu dwóch głównych zagrożeń dla naszego społeczeństwa (zagrożeń wynikających z chorób, zagrożeń wynikających z działań ochronnych). W tym fałszowaniu podstawowych, kluczowych danych kładzie się fundament pod błędne decyzje kosztem ludności.

Wniosek: Raportowanie w sprawozdaniach sytuacyjnych Federalnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych nie było przydatne do oceny całościowej sytuacji zagrożenia, z jaką boryka się nasz kraj, ponieważ dotyczyło wyłącznie aspektów zdrowotnych. Nie prowadzono monitoringu szkód ubocznych. Nawet dane dotyczące zdrowia nie były odpowiednie do oceny zakresu zagrożeń dla naszego społeczeństwa, nie były one wystarczająco zróżnicowane, zwłaszcza w kontekście ogólnego sprawozdania z oceny z lat 50. 2007 KM4 a (2).docx Strona 43 z 83

o śmierci w naszym kraju. Jednakże dane udokumentowane w sprawozdaniach nie tylko nie nadawały się do wykorzystania, ale również uniemożliwiły lub utrudniły inwentaryzację dalszych danych istotnych dla procesu decyzyjnego, które ponadto nie są (jeszcze) przedmiotem sprawozdań z działalności, co wyjaśniłem jako przykład w pkt 7 (zob. powyżej). W zależności od zakresu zmiany oznakowania, istnieją powody, by podejrzewać, że dane dotyczące procesu decyzyjnego w zakresie zarządzania kryzysowego muszą być uznane za manipulowane. Sam wielokrotnie zwracałem na to uwagę moim przełożonym na piśmie i zgłaszałem konkretne propozycje dotyczące tego, jakie istotne dane powinny być gromadzone lub wymagane przez departamenty (załącznik 5). Uwagi te zawierają również wyczerpujące wyjaśnienia dotyczące rozumienia funkcji danych do oceny ryzyka i w mechanizmie zarządzania kryzysowego, nie tylko w sektorze zdrowia. Niektóre z moich analiz i sugestii/propozycji były dostępne dla zespołu zarządzania kryzysowego od 23 marca 2020 r. (załącznik 6), a ja przedstawiłem “analizę polityczną” w jej pierwszej wersji w dniu 27 marca 2020 r. (sfinalizowana oficjalna wersja KM 4 – wersja z 7 maja 2020 r. w załączniku 8).

Oceny sprawozdań z zarządzania BMI zbadane wcześniej w pkt 6.1 (wniosek) mają również zastosowanie do sprawozdania z zarządzania zespołem kryzysowym, które zostanie tutaj ocenione.

Dane dostarczane przez RKI nie mogą być wykorzystywane jako podstawa do podejmowania decyzji. Oceny RKI nie są objęte przedłożonymi danymi. Oceny te często mają charakter spekulacyjny, a czasami są mało wiarygodne. Niestety, sprawozdanie z zarządzania jednostką kryzysową polega wyłącznie na przetwarzaniu tych danych.

Konieczne jest zwrócenie się z prośbą o konkretne dane do Federalnego Ministerstwa Zdrowia lub uzyskanie ich za pośrednictwem samego Federalnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, aby w końcu móc odpowiednio dokładnie ocenić zagrożenia związane z koronaawirusem dla naszego społeczeństwa i ukierunkować działania na tę ocenę.

Jednostronne wykorzystywanie danych i ocen przez RKI w procesie podejmowania decyzji dotyczących zarządzania kryzysowego jest nie do przyjęcia ze względu na różnorodność dostępnych instytutów, obiektów i ekspertów. Ze względu na daleko idące skutki wprowadzonych środków ochronnych, przyszłe losy naszego społeczeństwa będą zależały od baz danych i ich interpretacji. Z punktu widzenia ochrony ludności konieczne jest wykorzystanie różnych źródeł, z których niektóre konkurują ze sobą.

W dniu 7 maja 2020 r. opublikowano “Bilans tymczasowy rządu federalnego” (https://www.bundesregierung.de/breg-de/aktuelles/gegen-corona-pandemie-1747714).

Dokument jest opatrzony podpisem: “Środki podjęte przez rząd federalny w celu opanowania pandemii COVID 19 i poradzenia sobie z jej skutkami”. Artykuł zakłada, że istnieje zagrożenie ze strony Covida-19, ale nie opisuje zagrożenia. Nawet o tym nie wspomniano. Praktycznie jest tam, zanim zacznie się gazeta. W 22-stronicowym sprawozdaniu w żadnym miejscu nie ma opisu zagrożeń ani dokumentacji systematycznego ważenia środków wraz z ich skutkami ubocznymi.

Związek między oceną ryzyka a podejmowaniem decyzji

Przykład: W innych niebezpiecznych sytuacjach, np. podczas akcji gaśniczej w płonącym budynku mieszkalnym, decyzje podejmują wykwalifikowani ratownicy, a nie (wybrany politycznie) burmistrz. Komendant straży pożarnej decyduje, czy jedyną dostępną drabiną ma być w pierwszej kolejności użyta do uratowania kobiety ciężarnej wołającej o pomoc z okna po jednej stronie budynku, czy też dziecka machającego z drugiej strony budynku, otoczonego gęstymi kłębami dymu. Decyzję tę podejmuje komendant straży pożarnej (a nie burmistrz), nawet jeśli burmistrz stoi tuż obok, a nawet jeśli jest to dom burmistrza, w którym jego żona i dziecko są w niebezpieczeństwie.

Powstaje pytanie, na ile skuteczne i praktyczne może to być, gdy w sytuacji pandemii polityka podejmuje decyzje i działa w sposób inflacyjny, gdy – podobnie jak w przypadku kryzysu koronnego – kilku członków rządu, którzy nie zostali przeszkoleni do radzenia sobie z tak niebezpiecznymi sytuacjami i którzy zazwyczaj nie posiadają niezbędnej do tego wiedzy, ma decydować o losach kraju.

W czasie pandemii korony w 2020 r. prawdą jest, że od samego początku korzystano z wiedzy ekspertów. Były one jednak bardzo selektywne. Skonsultowano się tylko z wybranymi ekspertami i tylko ich opinie zostały wzięte pod uwagę. W całościowej analizie ryzyka i ocenie pandemii należy koniecznie uwzględnić wiedzę specjalistyczną ze specjalistycznych dyscyplin wirusologicznych i immunologicznych, ale należy ją zrównoważyć z innymi czynnikami w tym procesie. W czasie kryzysu koronnego, profesjonalny zespół zarządzania kryzysowego wyizolował jednostronne, przefiltrowane informacje specjalistyczne i uczynił je jedynym miernikiem każdej przeprowadzonej interwencji. Najlepsi specjaliści są dla ciebie bezużyteczni.

200507 Sprawozdanie z oceny KM4 a (2).docx Strona 63 z 83

Chociaż są oni dobrze zorientowani w swojej bardzo ograniczonej dziedzinie kompetencji, nie mają niezbędnego wglądu w złożone warunki ramowe, które również kształtują nowoczesną społeczność. Czynniki wpływające z wielu innych specjalnych dziedzin są skuteczne w tej społeczności. Jak zarządzanie kryzysowe może zakładać, że eksperci medyczni RKI mają na to pogląd? Koledzy z RKI mogli być beznadziejnie przytłoczeni jedynie żądaniami i oczekiwaniami, które zostały im postawione w czasie kryzysu.

Rzut oka na opis metody analizy ryzyka wskazuje na bezużyteczność oceny ryzyka przez RKI:

“Ocena ryzyka jest opisowym, jakościowym opisem. Użyte terminy “niski”, “umiarkowany”, “wysoki” lub “bardzo wysoki” nie są oparte na ilościowych wartościach prawdopodobieństwa wystąpienia lub zakresu szkody. Jednakże trzy kryteria lub wskaźniki stosowane do oceny dotkliwości (= zakres szkód) (możliwość przenoszenia, profil dotkliwości i obciążenie zasobów) są oceniane za pomocą wymiernych parametrów. (https://www.rki.de/DE/Content/InfAZ/N/Neuartiges_Coronavirus/Risikobewertung_Grundlage.html )

Oznacza to, że kanclerz i posłowie do parlamentu krajowego podjęli daleko idące działania w oparciu o ocenę ryzyka, która opisuje ryzyko według kryteriów jakościowych: niskie, umiarkowane i wysokie, bez żadnego wymiaru wielkościowego. RKI ocenia zagrożenie pandemią dla naszego kraju na podstawie zdolności przenoszenia się patogenu, liczby zakażeń i profilu ciężkości (w tym odsetka zgonów). Uszkodzenie zdrowia poprzez szkody uboczne nie jest kryterium dla RKI, nie jest ono wymienione, chociaż spowodowało ono większą liczbę zgonów niż Covid-19 (patrz załącznik do streszczenia).

Jedynym uzasadnieniem podawanym przez szefów rządów federalnych i stanowych dla narzuconych przez nich środków i ograniczeń praw jest to, że szybkie

200507 Sprawozdanie z oceny KM4 a (2).docx Strona 71 z 83

dystrybucja jest niepokojąca. Nie wyjaśniono, w jaki sposób oceniane jest zagrożenie przez rząd federalny, rządy krajów związkowych lub inne organy (np. grupy zarządzania kryzysowego, RKI, …). Nic nie mówi się o zagrożeniu koronaawirusem.

“Kanclerz federalny i szefowie rządów krajów związkowych podejmują następującą decyzję:

Zmniejszenie kontaktów jest kluczowe” Źródło: Protokół ze spotkania kanclerza z szefami rządów.

i szefowie rządów krajów związkowych w dniu 22 marca 2020 r.

https://www.bundesregierung.de/resource/blob/975226/1733246/e6d6ae0e89a7ffea1ebf6f32cf472736/2 020-03-22-mpk-data.pdf?download=1

Celem zapobiegania niekontrolowanemu wzrostowi liczby spraw jest stwierdzenie, które nie ujawnia, co dokładnie się za tym kryje. Wszystkie możliwe pytania pozostają bez odpowiedzi, np. co oznaczają numery przypadków i co numery przypadków mówią o niebezpieczeństwie.

Wątpliwe jest również zakwalifikowanie prędkości rozchodzenia się jako “szybkiej”. To może odnosić się tylko do mikroskopu. W momencie podejmowania decyzji nie było żadnych dowodów na niebezpieczne rozprzestrzenianie się – w stosunku do całego państwa, dla którego zarządzono środki. Szybkość rozprzestrzeniania się na tym poziomie nie może być zastępczym lub pomocniczym kryterium niebezpieczeństwa. Według raportu sytuacyjnego RKI z 22.3.20, tylko 18 610 potwierdzonych “przypadków” (0,2 promila populacji), a 55 zmarłych (0,0006 promila populacji).